Κατά ΜΑΤΘΑΙΟΝ Α

 
 

ΓΕΝΕΑΙ ΔΕΚΑΤΕΣΣΑΡΕΣ

 
 

1 Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ Δαυῒδ, υἱοῦ Ἀβραάμ. 2 Ἀβραὰμ ἐγέννησεν τὸν Ἰσαάκ, Ἰσαὰκ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰακώβ, Ἰακὼβ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰούδαν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ, 3 Ἰούδας δὲ ἐγέννησεν τὸν Φαρὲς καὶ τὸν Ζαρὰ ἐκ τῆς Θάμαρ, Φαρὲς δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἑσρώμ, Ἑσρὼμ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀράμ, 4 Ἀρὰμ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀμιναδάβ, Ἀμιναδὰβ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ναασσών, Ναασσὼν δὲ ἐγέννησεν τὸν Σαλμών, 5 Σαλμὼν δὲ ἐγέννησεν τὸν Βοὸζ ἐκ τῆς Ραχάβ, Βοὸζ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ὠβὴδ ἐκ τῆς Ρούθ, Ὠβὴδ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰεσσαί, 6 Ἰεσσαὶ δὲ ἐγέννησεν τὸν Δαυῒδ τὸν βασιλέα. Δαυῒδ δὲ ἐγέννησεν τὸν Σολομῶντα ἐκ τῆς τοῦ Οὐρίου, 7 Σολομὼν δὲ ἐγέννησεν τὸν Ροβοάμ, Ροβοὰμ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀβιά, Ἀβιὰ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀσά, 8 Ἀσὰ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰωσαφάτ, Ἰωσαφὰτ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰωράμ, Ἰωρὰμ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ὀζίαν, 9 Ὀζίας δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰωάθαμ, Ἰωάθαμ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀχαζ, Ἀχαζ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἑζεκίαν, 10 Ἑζεκίας δὲ ἐγέννησεν τὸν Μανασσῆ, Μανασσῆς δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀμών, Ἀμὼν δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰωσίαν, 11 Ἰωσίας δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰεχονίαν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ ἐπὶ τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος. 12 Μετὰ δὲ τὴν μετοικεσίαν Βαβυλῶνος Ἰεχονίας ἐγέννησεν τὸν Σαλαθιήλ, Σαλαθιὴλ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ζοροβάβελ, 13 Ζοροβάβελ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀβιούδ, Ἀβιοὺδ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἐλιακείμ, Ἐλιακεὶμ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀζώρ, 14 Ἀζὼρ δὲ ἐγέννησεν τὸν Σαδώκ, Σαδὼκ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἀχείμ, Ἀχεὶμ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἐλιούδ, 15 Ἐλιοὺδ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἐλεάζαρ, Ἐλεάζαρ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ματθάν, Ματθὰν δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰακώβ, 16 Ἰακὼβ δὲ ἐγέννησεν τὸν Ἰωσὴφ τὸν ἄνδρα Μαρίας, ἐξ ἧς ἐγεννήθη Ἰησοῦς ὁ λεγόμενος Χριστός. 17 Πᾶσαι οὖν αἱ γενεαὶ ἀπὸ Ἀβραὰμ ἕως Δαυῒδ γενεαὶ δεκατέσσαρες, καὶ ἀπὸ Δαυῒδ ἕως τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος γενεαὶ δεκατέσσαρες, καὶ ἀπὸ τῆς μετοικεσίας Βαβυλῶνος ἕως τοῦ Χριστοῦ γενεαὶ δεκατέσσαρες. 18 Τοῦ δὲ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἡ γένεσις οὕτως ἦν· μνηστευθείσης τῆς μητρὸς αὐτοῦ Μαρίας τῷ Ἰωσήφ, πρὶν ἢ συνελθεῖν αὐτοὺς εὑρέθη12 ἐν γαστρὶ ἔχουσα ἐκ Πνεύματος ἁγίου[10]. 19 Ἰωσὴφ δὲ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς[1], δίκαιος ὢν καὶ μὴ θέλων αὐτὴν παραδειγματίσαι, ἐβουλήθη λάθρᾳ ἀπολῦσαι αὐτήν. 20 ταῦτα δὲ αὐτοῦ ἐνθυμηθέντος ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου κατ’ ὄναρ ἐφάνη αὐτῷ λέγων· Ἰωσὴφ υἱὸς[2] Δαυῒδ, μὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν Μαριὰμ την [11] γυναῖκά σου, τὸ γὰρ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν[3] ἐκ πνεύματός ἐστιν ἁγίου· 21 τέξεται δὲ υἱὸν καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν[4], αὐτὸς γὰρ σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν. 22 Τοῦτο δὲ ὅλον γέγονεν ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος· 23 Ἰδοὺ ἡ παρθένος[5] ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσουσι τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ[9], ὅ ἐστιν μεθερμηνευόμενον Μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός. 24 Διεγερθεὶς δὲ ὁ Ἰωσὴφ ἀπὸ τοῦ ὕπνου ἐποίησεν ὡς προσέταξεν αὐτῷ ὁ ἄγγελος Κυρίου καὶ παρέλαβε τὴν[11] γυναῖκα αὐτοῦ, 25 καὶ οὐκ ἐγίνωσκεν αὐτὴν ἕως οὗ ἔτεκε τὸν υἱόν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον, καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν[9]

 
 

Σχόλια

 
 

    1. Κατ ακρίβεια «ο μνηστήρ αυτής». Το "ανήρ" και "γυναίκα" λέγεται πάντα εδώ με την έννοια "ο σύζυγος" και "η σύζυγος"

    2. Εδώ το «υιού» σημαίνει «απόγονου»

    3. Γεννηθέν και τεχθησόμενον. Ο ανήρ γεννά, η γυνή τίκτει. Τεχθησόμενο=αυτό που θα γεννηθεί, Γεννηθέν=Αυτο που έχει ήδη συλλφηθεί και υπάρχει ως έμβρυον.

    4. Το ότι θα σώσει τον λαό είναι εξαρτημένο από το όνομα "Ιησούς". Η λέξη "Ιησούς" (εβρ. "Τζοσουά") σημαίνει "ο Ιεχωβά είναι σωτηρία". Δεδομένου ότι ο Ιησούς είναι και ο Ιεχωβα, ως το δεύτερο πρόσωπο της τριάδας, που έγινε σάρκα, είναι και αυτός η σωτηρία.

    5. Η αντίστοιχη εβραϊκή λέξη σημάνει «νεαρή γυναίκα», «κόρη» και όχι κατ΄αναγκην παρθένος με την ανατομική έννοια του όρου.

    6. Γινώσκω = συνευρίσκομαι, συνουσιάζομαι.

    7. Οι τονισμένες λέξεις στο χωρό "τον υιον αυτης τον πρωτότοκον" είχαν τεχνηέντως απαλειφθεί από το ηλεκτρονικό κείμενο που βρίσκονταν στο site της Αποστολικής διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδας. Μετα την εκδημίαν εις Κύριον του Χριστόδουλου το πράγμα διορθώθηκε. (http://www.apostodivki-diakonia.gr/bible/ ). Η σημασια της λέξης ειναι σαφής. Οι επιπτώσεις κλονίζουν τα θεμα της αειπαρθενίας. Η σκοπιμότητα της απαλοιφής είναι επομένως προφανής.

    8. Είναι προφανές ότι μετά την «υπερσύλληψη» η Μαρία είχε σεξουαλικές σχέσεις με τον Ιωσήφ και, καθώς ήταν αποδεδειγμένα γόνιμη, απέκτησε πληθώρα παιδιών. Ο ίδιος ο Ματθαίος αναφέρει (ΙΓ:55 «... οι αδελφοί αυτού Ιάκωβος και Ιωσής και Σίμων και Ιούδας»). Και τους ίδιους αναφέρει ο Μάρκος (ΣΤ:3 αλλάζοντας μόνο την σειρά των ονομάτων). Τα θηλυκά εξαιρούνται.

    9. Ο Αγγελος απειθαρχεί στον θεό: άκουσε (δια Ησαϊου του προφήτου) ότι ο Θεός είπε "Εμμανουήλ" ... δεν τον υπολόγισε καθόλου και προτείνει στη Μαριαμ το ονομα "Ιησούς". Παρ΄ όλα αυτά οι Μανώληδες γιορτάζουν τά Χριστούγεννα. Οι Βυζαντινοί απέφευγαν να δώσουν αυτό το άγιο όνομα στα παιδιά τους και τα ονόμαζαν ΜΑΝΟΥΗΛ.

    *) 13 καὶ εἶπεν· ἀκούσατε δή, οἶκος Δαυίδ· μὴ μικρὸν ὑμῖν ἀγῶνα παρέχειν ἀνθρώποις; καὶ πῶς Κυρίῳ παρέχετε ἀγῶνα; 14 διὰ τοῦτο δώσει Κύριος αὐτὸς ὑμῖν σημεῖον· ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει, καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Εμμανουήλ·
    Ησαϊας Κεφ. 7. στ. 13 - 14

    10. Ολος ο στίχος ειναι υποπτος.
    Λίγα απο τα ερωτήματα που προκύπτουν:

    • Μιλάει σαν να ώφειλαν να εχουν προγαμιαίες σχέσεις.
    • Εννοεί οτι συνέβη το επεισόδιο αφού μνηστεύθηκαν και πριν παντρευτούν.
    • Ο εβραίος διαπιστώνει οτι δεν έχει περίοδο η μνηστή του, την ψαχουλεύει και αφού την βρίσκει παρθένο ... αντιλαμβάνεται οτι είναι έγκυος!
    • Πως διαπιστώνει οτι ειναι εκ πνευματος αγιου; (Ο Αγγελος δέν έχει ερθει ακομα για τήν διαλευκανση του μυστηριου).

    Αν ειναι εκ πνευματος αγιου προς τι να θελει να την απολυσει λαθρα αφου οχι μονο ειναι αθώα αλλα του περιποιει και ιδιαιτερη τιμη αυτή η υψηλη "ανωθεν μοιχεια";

    11. Λέει "την γυναίκα σου" αντι "την μνηστήν σου. Παραλαβείν ... και μετά τι; Ολα ακουγονται λογικοτερα αν ελεγε "ως γυναίκα σου"

    12. Οι άνδρες το διαπιστώνουν όταν η εγκυμοσύνη είναι πολύ προχωρημένη.

    Οι γυναίκες από το σταμάτημα της έμμηνου ρύσεως. Αν δεν θέλουν να το δείξουν μπορούν απλά να δηλώσουν (στην κατάλληλη ημερομηνία) ότι ειναι αδιάθετες. Είναι βέβαιο ότι ο Εβραίος σύζυγος ούτε καν θα τις πλησιάσει.

    Οι άντρες, και ειδικότερα οι Εβραίοι, δεν εμπλέκονται σε θέματα που αφορούν την περίοδο.

    Εφ όσον δε δεν είχαν συνευρεθεί, ο Ιωσήφ ούτε γνώριζε αλλά και ούτε θα ήθελε να γνωρίζει αν η Μαριάμ είχε περίοδο ή όχι.