ΣΧΟΛΙΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Α.

ΤΟ ΠΑΡΘΕΝΙΚΟ ΤΑΞΙΔΙ ΟΠΩΣ ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΣ TOY ΜΙΚΡΟΥ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΥ ΚΑΝΟΝΟΣ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ

Οι μπλέ, έντονες και υπογραμμισμένες λέξεις σχολιάζονται. Τοποθετήστε τον δείκτη του ποντικού επάνω τους. Τά σχόλια επαναλαμβάνονται κατά στίχο στο κάτω-κάτω της γραφής.

^[39] Εν ταις ημέραις εκείναις, αναστάσα Mαριάμ, επορεύθη εις την ορεινήν μετά σπουδής εις πόλιν Ιούδα· ^[40] και εισήλθεν εις τον οίκον Ζαχαρίου και ησπάσατο την Ελισάβετ. ^[41]Και εγένετο, ως ήκουσεν ή Ελισάβετ τον ασπασμόν της Μαρίας, εσκίρτησε το βρέφος εν τη κοιλία αυτής· και επλήσθη Πνεύματος αγίου η Ελισάβετ ^[42] και ανεφώνησε φωνή μεγάλη και είπεν· Ευλογημένη συ εν γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου. ^[43] Και πόθεν μοι τούτο, ίνα έλθη η μήτηρ του Κυρίου μου προς με; ^[44]Ιδού γαρ, ως εγένετο η φωνή του ασπασμού σου εις τα ώτα μου, εσκίρτησε το βρέφος εν αγαλλιάσει εν τη κοιλία μου. ^[45] Και μακαρία η πιστεύσασα ότι έσται τελείωσις τοις λελαλημένοις αυτή παρά Κυρίου. ^[46]Και είπε Μαριάμ· Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον ^[47] και ηγαλλίασε το πνεύμα μου επί τω Θεώ τω σωτήρι μου· ^[64] ότι επέβλεψεν επί την ταπείνωσιν της δούλης αυτού. Ιδού γαρ από του νυν μακαριούσι με πάσαι αι γενεαί· ^[49] ότι εποίησέ μοι μεγαλεία ο Δυνατός και άγιον το όνομα αυτού. 50, 51, 52, 53, 54, 55 ^[56]Έμεινε δε Μαριάμ συν αυτή ωσεί μήνας τρεις και υπέστρεψεν εις τον οίκον αυτής.

Απόδοση στην Νεα Ελληνική από τον συντάκτη

Εκείνες τις μέρες σηκώθηκε η Μαριάμ [από την Ναζαρέτ] και πήγε στα βουνά στην περιοχή του Ιούδα και μπήκε στο σπίτι του Ζαχαρία και χαιρέτισε την Ελισαβετ. Και εγινε και μόλις άκουσε η Ελισάβετ τον χαιρετισμό της Μαρίας να κλωτσησει το παιδι μέσα στην κοιλιά της. Και καταλήφθηκε από Αγιο Πνεύμα η Ελισάβετ και αναφώνησε με φωνή μεγάλη και είπε: "Ας εισαι ευλογημένη ανάμεσα στις γυναίκες και ας είναι ευλογημένος ο καρπός της κοιλιάς σου. Και πως έγινε τούτο να έρθει η μάνα του Κυρίου μου σ΄εμένα; Να λοιπόν μόλις έφθασε η φωνή του χιαρετισμού σου στ΄ αυτιά μου σκίρτισε το μωρό απο την χαρά του μεσα στην κοιλιά μου. Και ας ειναι μακάρια αυτή που πιστεψε οτι θα εκπληρωθουν αυτά που της έχει πει ο Κύριος". Και είπε η Μαριάμ: "Δοξάζει η ψυχή μου τον Κύριο και καταχάρηκε η ψυχή μου για το θεό τον σωτήρα μου γιατί ειδε την ταπείνωση της δούλας του. Να από τώρα θα με μακαρίζουν όλες οι γενιές. Γιατί μου έκανε μεγαλειώδη πράγματα ο δυνατός και ας είναι άγιο το όνομά του". Εμεινε δε η Μαριάμ μαζί μέ την Ελισάβετ περίπου τρείς μήνες και γύρισε στο σπιτι της.

Σχετικά

Τοῦ δὲ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἡ γένεσις οὕτως ἦν· μνηστευθείσης τῆς μητρὸς αὐτοῦ Μαρίας τῷ Ἰωσήφ, πρὶν ἢ συνελθεῖν αὐτοὺς εὑρέθη ἐν γαστρὶ ἔχουσα ἐκ Πνεύματος ἁγίου.
Ματθ. Α. Στ. 18.

Συνελθείν σημαίνει «συνουσία» εν γάμω, εκτός αν συνήθιζαν δοκιμή πριν παντρευτούν (δεν βρήκα τίποτα στο Δευτερονόμιο). Αν ίσχυε η «δοκιμαστική συνουσία» θα έπρεπε να υπάρχει υποχρεωτικά γάμος μετά την μνηστεία. Αλλιώς τι θα γίνονταν οι «μεταχειρισμένες»;

• Ή θα λιθοβολούνταν ως μη εν γάμω κυήσασες (συμβαίνει και σήμερα σε πολλές ασιατικές χώρες).
• Ή θα παραδειγματίζονταν από τον επόμενο μνηστήρα.
• ή (αν ήταν δίκαιος ο μνηστήρ ως ο Ιωσήφ) θα απολύονταν λάθρα. ( Ἰωσὴφ δὲ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς, δίκαιος ὢν καὶ μὴ θέλων αὐτὴν παραδειγματίσαι, ἐβουλήθη λάθρᾳ ἀπολῦσαι αὐτήν. ) Ματθ. Α. Στ. 19.

Αν πάλι δεν γινόταν «δοκιμαστική συνουσία» πως ανακάλυπταν οτι η γυναίκα είναι εν "γαστρί έχουσα", επι πλεον η συγκεκριμμένη γυναίκα ήταν και παραμένει παρθένος;
Τι είδους τεστ πατρότητας έκαναν για να βρουν οτι ήταν "εν γαστρί έχουσα εκ Πνεύματος Αγίου";

Αυτό το «πριν ή συνελθείν αυτούς» σημαίνει ότι υπήρξε και κάποιο «μετά» δηλ . συνουσία με όλα τα σχετικά επακόλουθα (τεκνοποία). Αυτο επιβεβαιώνεται και παρακάτω (βλ. στο ιδιο κεφαλαιο Α του Ματθαίου στο στ. 25) "καὶ οὐκ ἐγίνωσκεν αὐτὴν ἕως οὗ ἔτεκε τὸν υἱόν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον, καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν."

Ο Μνηστύριος Ιωσήφ.

Παραμένει μυστήριο τι σόι μνηστήρας ηταν ο Ιωσήφ. ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου κατ’ ὄναρ ἐφάνη αὐτῷ λέγων· Ἰωσὴφ υἱὸς Δαυῒδ, μὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν Μαριὰμ τὴν γυναῖκα σου Ματθ. Α στ.20Αρα είχαν παντρευτεί, αλλοιως θα έλεγε την "μνηστήν σου". Αν ομως ειχαν παντρευτεί, δεν θα πρεπει να ειχαν συνέλθει (συνουσιασθεί); Ο υποτιθέμενος γάμος πρέπει να έγινε μετα τον Ευαγγελισμό. Ισως το ορθότερο ηταν "Ἰωσὴφ υἱὸς Δαυῒδ, μὴ φοβηθῇς λαβεῖν την Μαριὰμ ως γυναῖκά σου". Η σειρά των γεγονότων ειναι:

1. Μνηστευεται ο Ιωσήφ . Η Μαρια δηλώνει οτι "ανδρα ου γινώσκω".

3. Ο Ιωσηφ διαπιστωνει, κατα ανεξηγητο τροπο, οτι η Μαριαμ ειναι εγκυος. Σκεφεται να διαλυσει τον αρραβώνα κρυφά.

4. Ο Γαβριηλ βάζει πάλι το χεράκι του και καθοδηγει, με όνειρο, τον Ιωσηφ.

5. Ο Ιωσήφ ξυπνάει και νυμφεύεται την Μαριαμ.

6. Η Μαριάμ αντί να καθήσει στό σπίτι της με τον άνδρα της, ως νιόπαντρη, σηκώνεται και παίρνει τα βουνά και τρέχει "μετα σπουδής" στην Ιερουσαλήμ. Ο δε Ιωσηφ δεν φαινεται να ενδιαφερεται για συνουσια εν γαμω αφου απομακρύνθηκαν, δια του ονείρου όλοι οι ψύλλοι που του είχαν μπεί στα αυτιά. Περιμένει να γυρισει ο τροχος ... ο φτωχός.

Από που κρατούσε η σκούφια του Ιωσήφ.

Ο Ματθαίος ξεκιναει με τις περιφημες γεννεές δεκατέσσαρες για να μας πεισει οτι ο Ιωσήφ ηταν γιός Δαβίδ. Ο Ιωσηφ που βέβαια δεν ηταν πατερας του Ιησου. Το ολο θεμα ειναι παραλογο. Δεχομαστε οτι τουλαχιστον ενομιζετο οτι ο Ιησους ηταν γιος Δαυιδ.

Ας δουμε το στ. 27,

πρὸς παρθένον μεμνηστευμένην ἀνδρὶ, ᾧ ὄνομα Ἰωσὴφ, ἐξ οἴκου Δαυῒδ, καὶ τὸ ὄνομα τῆς παρθένου Μαριάμ.

Ο στίχος ειναι ανταξιος του Δελφικου "ηξεις αφιξεις". Η παρενθετική προταση 'εξ οικου Δαυίδ' μπορεί να αναφέρεται και στα δυο υποκειμενα (και τον Ιωσήφ και την Μαριάμ).

Αν το αντιληφθουμε ετσι

πρὸς παρθένον, ἐξ οἴκου Δαυῒδ, μεμνηστευμένην ἀνδρὶ, ᾧ ὄνομα Ἰωσὴφ καὶ τὸ ὄνομα τῆς παρθένου Μαριάμ.

ή έτσι

πρὸς παρθένον μεμνηστευμένην ἀνδρὶ, ἐξ οἴκου Δαυῒδ, ᾧ ὄνομα Ἰωσὴφ, καὶ τὸ ὄνομα τῆς παρθένου Μαριάμ.

Η Μαριάμ ηταν η αριστοκράτισα αφου η αδελφη της μητέρας της Αννας ειχε συζυγο Ιερέα του Ναου κ. Ζαχαρία. Αυτή είναι πιθανοτερο να κατάγεται εξ οικου Δαυίδ.