Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Το Μέγα Παλάτιον ή Ιερόν Παλάτιον (λατινικά: Sacrum Palatium, τούρκικα: Büyük Saray) ήταν ένα εκτενές συγκρότημα ανακτόρων στην Κωνσταντινούπολη, που στέγαζε την αυτοκρατορική οικογένεια και τις διοικητικές υπηρεσίες κατά την εποχή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Θεμελιώθηκε από τον Κωνσταντίνο το Μέγα και αποτέλεσε κέντρο της διοίκησης του αχανούς κράτους για περισσότερα από 800 χρόνια.
Η περιοχή που καταλάμβανε πιστεύεται πως καλύπτει τη σημερινή έκταση όπου βρίσκεται το Μπλε Τζαμί. Πολύ κοντά στο ανάκτορο βρισκόταν ο Ιππόδρομος της Κωνσταντινούπολης, τα Λουτρά του Ζεύξιππου, το Αυγουσταίον, οι εκκλησίες της Αγίας Σοφίας και της Αγίας Ειρήνης, η Μέση οδός, καθώς και τα φόρα του Κωνσταντίνου και του Θεοδοσίου
.Σπουδαιότερη πηγή από την οποία αντλούνται πληροφορίες για το Μεγάλο Παλάτιο είναι το Περί βασιλείου τάξεως (λατ. De Cæremoniis Aulæ Byzantinæ) που συντάχθηκε από ή για τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Ζ΄ Πορφυρογέννητο στα μέσα του 10ου αιώνα.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οι Εξκουβίτωρες (Λατινικά: excubitores ή excubiti), κυριολεκτικά «οι εκτός κλίνης", δηλαδή "αγρυπνοι φρουροί". Οι Εξκουβίτορες ή Εξκούβιτοι ιδρύθηκαν περίπου το 460, ώς αυτοκρατορικοί φύλακες της πρώιμης βυζαντινής αυτοκρατορίας. Οι διοικητές τους απέκτησαν σύντομα μεγάλη επιρροή και απ' αυτους προήλθε μια σειρά αυτοκρατόρων κατά τον 6ο αιώνα. Οι Εξκουβίτωρες εξαφανίζονται απο τα κείμενα στα τέλη του 7ου αιώνα, αλλά στα μέσα του 8ου αιώνα, είχαν να μετατραπεί σε μια από τις ελίτ ταγματικές μονάδες, ο επαγγελματικός πυρήνας του μεσοβυζαντινού στρατού. Τελευταία γραπτή μνεία Εξκουβιτώρων βεβαιώνεται το 1081. Οι εξκουβίτορες στρατωνίζονταν στο Τρικλινον των Εξκουβιτώρων μεσα στην περιοχή του Ιερού Παλατίου ΝΑ των λουτρών το Ζευξίππου και συνόρευαν ΒΑ με τον Τρίκλινο των Σχολών και ΝΑ με τον Τρίκλινο των Κανδιδάτων.Διοικητικά το σώμα είχε ως επικεφαλής τον Κόμη των εξκουβιτόρων και υπαγόνταν στον Δομέστικο των εξκουβιτόρων.
ΠΙΣΩ